Reanimacja: dowiedz się, jak udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu!

Agata Pomáha 15/05/2019

Spis Treści

    Każdy z nas powinien wiedzieć, w jaki sposób udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu i jak przeprowadzić resuscytację. Pamiętajmy, że w przypadku zatrzymania funkcji oddychania i krążenia u osoby rannej, kluczowe jest jak najszybsze działanie – tylko w taki sposób możemy zapobiec trwałej utracie zdrowia oraz życia. Warto upewnić się, że wiemy, na czym polegają podstawowe czynności ratownicze z zakresu reanimacji i że, w razie potrzeby, będziemy w stanie podjąć odpowiednie działania. Najlepiej, żeby reanimację wykonywały tylko osoby, które przeszły odpowiednie szkolenie i dobrze znają technikę uciśnięć, ich miejsce oraz różnicę w resuscytacji dzieci i dorosłych. Warto znaleźć kurs szkolący w tym zakresie, bo nigdy nie wiadomo, kiedy przyda nam się taka wiedza. 

    - CZYTAJ TAKŻE -

    Czym jest reanimacja?

    Reanimacją nazywamy zespół czynności ratowniczych u osób, u których doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Jej celem jest przywrócenie krążenia, oddychania (poprzez resuscytację krążeniowo-oddechową) oraz czynności ośrodkowego układu nerwowego. Największe znaczenie dla przywrócenia prawidłowych funkcji oddychania i krążenia u osoby poszkodowanej ma czas podjęcia czynności ratowniczych.

    W skład reanimacji wchodzi:

    • resuscytacja krążeniowo-oddechowa:
      • BLS (ang. basic life support) – podstawowe zabiegi resuscytacyjne;
      • ALS (ang. advanced life support) – zaawansowane zabiegi resuscytacyjne;
    • przywrócenie czynności OUN (mających na celu utrzymanie prawidłowego krążenia mózgowego). 

    Pierwsza pomoc u dorosłych

    Zadaniem osoby, która udziela pomocy poszkodowanemu, jest utrzymanie go przy życiu i niedopuszczenie do powstania dalszych powikłań do momentu przybycia karetki pogotowia ratunkowego lub lekarza.

    • Algorytm BLS. Jeśli istnieje podejrzenie, że doszło do nagłego zatrzymania krążenia, należy postępować zgodnie z algorytmem BLS.
      – Oceniamy stan świadomości poszkodowanego, potrząsając nim delikatnie i pytając, czy wszystko jest w porządku. Jeśli poszkodowany nie reaguje, wzywamy pomoc i przystępujemy do reanimacji.
      – Udrażniamy drogi oddechowe.
      – Oceniamy, czy poszkodowany oddycha – pochyl się nad głową nieprzytomnego i przybliż ucho do jego ust i nosa oraz połóż rękę na klatce piersiowej. Jeśli oddycha, powinieneś usłyszeć szmer wdychanego powietrza, ciepło wydychanego powietrza oraz ruch klatki piersiowej. W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić z prawidłowym oddechem. Na ocenę wzrokiem, słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.
      – Rozpoczynamy resuscytację 30:2. W tym celu kładziemy ręce na środku klatki piersiowej poszkodowanego i wykonujemy 30 uciśnięć z częstotliwością 100-120/min. Następnie przykładamy szczelnie usta do ust poszkodowanego i wykonujemy 2 wdechy. Działania te kontynuujemy do momentu przyjazdu pogotowia ratunkowego, odzyskania przytomności przez poszkodowanego lub utraty przez nas sił.
      – Jeśli w pobliżu znajduje się automatyczny defibrylator zewnętrzny, włączamy go i rozpoczynamy defibrylację zgodnie z poleceniami zalecanymi przez urządzenie.
    • Algorytm ALS. Zespół czynności, które wykonywane są przez personel medyczny w przypadku, gdy istnieje podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia u poszkodowanego. W jego skład wchodzą: resuscytacja krążeniowo-oddechowa, defibrylacja, farmakoterapia oraz inne zabiegi mające na celu przywrócenie spontanicznej akcji serca lub spontanicznego oddychania. Wykonywanie tychże czynności jest ściśle związane z zasadami BLS i RKO, których pełna znajomość jest absolutnie konieczna do prawidłowego postępowania i przeprowadzenia reanimacji.

    Pierwsza pomoc u dzieci

    Decydując się na posiadanie dziecka, warto poznać wszystkie możliwe sposoby udzielenia mu pierwszej pomocy. Przecież to rodzicom powinno najbardziej zależeć na ich zdrowiu i bezpieczeństwie. Znacie jakieś dziecko, które nigdy nie uległoby jakiejś kontuzji? My nie. Siniak, zadrapanie, skaleczenie – z tym poradzi sobie każdy rodzic. Ale co w przypadku gdy dziecko traci przytomność, krztusi się lub spadło z dużej wysokości tracąc przytomność? Podstawowe zabiegi resuscytacyjne to czynności ratownicze, które powinny być podjęte na miejscu wypadku, jeszcze przed przybyciem pogotowia ratunkowego. U dzieci reanimacja powinna przebiegać nieco inaczej niż u dorosłych. W sytuacji, gdy dziecko na skutek jakiegoś zdarzenia traci przytomność i przewraca się na ziemię, należy podjąć szereg działań mających na celu sprawdzenie jego stanu i podjęcie ewentualnych czynności ratowniczych. Kluczowa jest znajomość algorytmu udzielania pierwszej pomocy, aby podjęte działania były jak najlepiej skoordynowane i jak najbardziej efektywne.

    Opiera się on przede wszystkim na schemacie ABC, w którym:

    • A (ang. Airways) oznacza udrożnienie dróg oddechowych,
    • B (ang. Breath) oznacza ocenę i zabezpieczenie oddychania,
    • C (ang. Circulation) oznacza ocenę i zabezpieczenie krążenia krwi.

    Reanimacja dziecka, które skończyło 1. rok życia

    1. Na początku,  tak jak w przypadku dorosłego, oceń bezpieczeństwo
    2. Klęknij obok dziecka, bardzo delikatnie potrząśnij za ramiona i sprawdź, czy nadal pozostaje nieprzytomne.
    3. Pozostaw dziecko w pozycji, w jakiej je zastałeś (pod warunkiem, że jest ona dla niego bezpieczna).
    4. Oceń jego stan.
    5. Powtarzaj regularnie ocenę stanu ogólnego dziecka. Jeśli nie reaguje na twoje komenty wezwij pomoc.
    6. Udrożnij drogi oddechowe – jedną rękę połóż na czole na wysokości linii brwi, a drugą ręką złap za twarde części żuchwy i odchyl głowę ku tyłowi, oceniając oddech, tak, jak odbywa się to w przypadku osoby dorosłej.
    7. Wykonaj 5 oddechów ratowniczych, odchylając głowę dziecka tak, jak przy ocenie oddechu. Zatkaj palcami nos. Weź wdech i wdmuchnij powietrze do ust dziecka, aby uniosła się klatka piersiowa. Oddech powinien trwać ok. 1 sekundy. Następnie pozwól na wydech ok. 1,5 sekundy i wykonaj kolejny wdech. Pamiętaj, że pojemność płuc dziecka jest mniejsza niż twoja. Nie przesadź z ilością wdychanego powietrza!
    8. Wykonaj 30 ucisków klatki piersiowej – delikatniej niż u dorosłego – ułóż ręce centralnie na mostku i wykonaj uciski klatki piersiowej na głębokość 1/3 wysokości klatki piersiowej. Wykonaj uciski w tempie 100 ucisków na minutę. Rób to z wyczuciem. Dostosuj ucisk do wieku i masy dziecka.
    9. Wykonaj 2 oddechy ratownicze.
    10. Wykonuj 30 ucisków i 2 wdechy. Co 2 minuty wykonaj ponowną ocenę oddechu. Powtarzaj te czynności do przywrócenia czynności życiowych dziecka lub przyjazdu pogotowia.

    Reanimacja niemowlęcia

    Pierwsze czynności wyglądają tak jak w przypadku reanimacji dziecka rocznego. Wykonaj czynności 1-6. Udrożnienie dróg oddechowych niemowląt polega na podłożeniu pod ich plecy na wysokości łopatek ręcznika lub pieluchy (nie za grubo), tak aby głowa lekko odchyliła się ku tyłowi. Następnie zastosuj się do podpunktów 7-10 z uwzględnieniem masy dziecka.

    - CZYTAJ TAKŻE -

    Defibrylator zewnętrzny

    AED, czyli defibrylator zewnętrzny, jest przenośnym aparatem, który może przywrócić poprawny rytm pracy serca u poszkodowanego z nagłym zatrzymaniem krążenia. Często umieszczane są przez miasta w miejscach, gdzie często znajdują się duże zgromadzenia lub występuje duże zatłoczenie – na przykład w metrze. AED rozpoznaje rytm do defibrylacji i udziela elektrycznego wstrząsu defibrylacyjnego o odpowiednim poziomie energii. Defibrylator zewnętrzny wyposażony jest w dwie elektrody, które należy przykleić na odsłoniętą klatkę piersiową poszkodowanego zgodnie ze wskazówkami producenta znajdującymi się na każdej z elektrod (naprawdę bardzo precyzyjnie wskazują one dokładne miejsce przyklejenia elektrod). W momencie włączenia urządzenie wydaje jednoznaczne komendy głosowe, do których osoba udzielająca pomocy powinna się zastosować. W ten sposób urządzenie w zasadzie przeprowadza użytkownika krok po kroku przez cały proces reanimacji. Do jej użycia niepotrzebne są specjalne kwalifikacje, wystarczy umiejętność stosowania się do instrukcji. Po przyklejeniu elektrod urządzenie samo analizuje rytm pracy serca poszkodowanego i na jej podstawie podejmuje decyzję o konieczności przeprowadzenia defibrylacji lub jej braku. W każdej z sytuacji AED wyda komendę głosową informującą użytkownika o kolejnych, koniecznych do przeprowadzenia czynnościach.

    Co powinna zawierać apteczka pierwszej pomocy?

    W profesjonalnej apteczce pierwszej pomocy powinny się znaleźć:

    • agrafki,
    • bandaże,
    • bandaże elastyczne,
    • chusta trójkątna,
    • gumowe rękawiczki,
    • maseczka do sztucznego oddychania,
    • koc ratunkowy,
    • kompresy gazowe,
    • plaster,
    • plaster z opatrunkiem,
    • skalpel lub nożyczki.

    Pamiętajmy, że najważniejszym zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest utrzymanie przy życiu poszkodowanego i NIEDOPUSZCZENIE DO POWSTANIA DALSZYCH POWIKŁAŃ do chwili przybycia lekarza bądź karetki pogotowia ratunkowego. Dlatego jeśli nie jesteście pewni czy potraficie dobrze przeprowadzić czynności reanimacyjne, jeśli podejrzewacie, że moglibyście tylko zaszkodzić poszkodowanemu, wezwijcie pomoc. Dzwoniąc na numer pogotowia ratunkowego, dyspozytor zawsze ma obowiązek udzielić Wam telefonicznych instrukcji, co powinniście po kolei robić dla utrzymania czynności życiowych poszkodowanego! 

    Szukasz profesjonalnej apteczki pierwszej pomocy, aby być gotowym na każdą sytuację? Zajrzyj do sklepu internetowego e-Horyzont!
     


    Powiązane Wpisy

    Powiązane produkty