Ty również wiesz wszystko o tym jak zrobić najlepsze zdjęcia w górach?
Ja też wiem, tak samo jak Ty:) Po zadaniu sobie kilku pytań: gdzie, dlaczego i jak? Rozpisałem wszystko na kartce A4. Zacznijmy od samego początku, czyli od miejsca, gdzie wszystko się zaczęło. Tatry, tak to właśnie w Tatrach uczyłem się wszystkiego, co wykorzystuję obecnie podczas wyjazdów. Subiektywna ocena miejsca gdzie fotografować i dlaczego akurat te miejsca. Każdy inaczej postrzega świat, inaczej patrzy przez aparat na krajobraz.
Zasady kompozycji, aspekt techniczny pozostaje zawsze ten sam. Oczywiście warto pokusić się o eksperymenty i wychodzenie z ogólnie przyjętych ram, ale najpierw trzeba je poznać i zgłębić. Od planowania do fotografowania, taka powinna być kolejność i nie może być inaczej. Najwięcej czasu poświęca się na planowanie, sprawdzanie i organizację wyjazdu. Następnie dochodzi aspekt, co chcemy fotografować, jak tam się dostać, czy będzie to wschód słońca, czy zachód. Może jednak zamiarem jest przebycie drogi, a aparat będzie nam służył w celach dokumentacyjnych? Na te i wiele innych pytań odpowiadamy sobie zanim naciśniemy spust migawki.
Wchodzę zmrożonym szlakiem do lasu, jest zimno. Od zawietrznej słoje drzew układają się inaczej niż te narażone na halny. W podmuchach wiatru czuję zapach lasu. Machinalnie wyobrażam sobie linie prowadzące od pierwszego planu po kolejne plany na fotografii. Zatrzymuję się, przyklękam, linia szlaku prowadzi do mocnego punktu w prawym górnym rogu kadru. Patrzę mocnymi punktami. Cieszę się, że kiedyś poświęciłem ogrom czasu na czytanie o zasadach kompozycji i kadrowania. Stoję tam i widzę to. Oko samo prowadzi, szuka mocnego punktu. Ustawiam aparat na statywie. Aparat na M, obiektyw szerokokątny mam złapany na f8, hiperfokalna wyliczona z podziałek. Jestem pewien, że od około metra przed obiektywem wszystko po daleki horyzont będzie ostre jak brzytwa. Naświetlam 5 sekund, 10 sekund. Prawie idealnie. Później 15 sekund. Jestem zadowolony. Składam statyw, aparat do plecaka. Wędruję dalej. W głowie mam jeden kadr, który chciałbym zrobić. Układ kadru jest klasyczny. W lewym górnym mocnym punkcie chcę umieścić księżyc, mam nadzieję na odszukanie w ukształtowaniu terenu linii, która będzie prowadziła do tego punktu od dołu kadru. Baterie naładowane, karty puste i gotowe do przyjęcia sporej ilości plików. Jestem gotowy na fotograficzną przygodę sam na sam z górami:)
W zasadzie te zdjęcia są już zrobione w naszych głowach, będąc na miejscu dokonujemy tylko dopełnienia. To zdanie idealnie oddaje poważne traktowanie fotografii, jako medium oraz pasji, bo ona mnie osobiście popycha w góry oraz inne zakątki by fotografować. Lubię widzieć te wszystkie miejsca na fotografiach, a na żywo chłonąć „tu i teraz”. Później na zdjęciu delektować się pięknem krajobrazu.
Jak dotrzeć na Kasprowy Wierch?
Celem jest Zakopane. Plan to wykonanie zdjęć na Kasprowym Wierchu i okolicznych szlakach. Wydaje się banalne, prawda? Jednak trzeba zaplanować, w jaki sposób dotrę na Kasprowy by uwiecznić budzący się dzień nad górami. Na szczyt mogę teleportować się na dwa sposoby. Pierwszy to maszerowanie o własnych siłach jednym z szlaków, co zajmuje około 3 - 3:30 godziny, w zależności od naszej kondycji i umiejętności. Drugi sposób to wjazd kolejką z Kuźnic na szczyt Kasprowego Wierchu, który trwa około 12 minut. Myśląc o łapaniu początku dnia wybieram pierwszy sposób. Myśląc o szybkim bez wysiłkowym dostaniu się na szczyt, wybieram sposób drugi. Przypominam o ograniczeniach poruszania się nocą na terenie TPN. Od 1 marca do 30 listopada jest zakaz, ma umożliwić zwierzynie swobodne przemieszczanie się między miejscami żerowania.
Obie możliwości zdobycia Kasprowego różnią się tym, że wyjeżdżając wagonikiem jesteśmy najszybciej około dwie godziny po wchodzie. To dobry czas dający wiele pięknych chwil, które możemy spędzić na szczycie podczas fotografowania porannych widoków. Decydując się na opcję wejścia na wschód, musimy zaplanować marsz tak, by wejście na teren TPN było zgodnie z regulaminem parku.
Docieram na miejsce, moim oczom ukazuje się wschodzące słońce, powoli oświetla całe pasmo Tatr. Mając troszkę szczęścia zobaczę piękny dywan chmur zakrywający Zakopane. Wrażenia? Niezapomniane, trzeba tam być i robić zdjęcia.
Najlepsze kadry - wskazówki:
- Wchodzę w kierunku szczytu szlakiem zielonym przez Myślenickie Turnie, docieram do stacji pośredniej, gdzie spędzam kilkach chwil w poszukiwaniu ciekawych kadrów. Od stacji pośredniej warto, co jakiś czas spojrzeć za siebie. Wznoszę się szybko, a widoki stają się coraz bardziej ciekawe. Jeśli zdecyduję się wrócić tym samym szlakiem, widok na Podhale będę miał przed sobą. Od szczytu do Myślenickich Turni jest kilka miejsc wartych uwiecznienia na zdjęciach.
- Będąc na szczycie wykorzystam czas na sprawdzenie kilku miejsc, odszukanie własnego pomysłu na znany nam wszystkim widok z Kasprowego Wierchu. Mam czas na odpoczynek, jedzenie, spacer z kubkiem kawy lub herbaty. Narzuca mi się widok na Świnicę (2301 m n.p.m.). Po zrobieniu zdjęć na szczycie kieruję się w kierunki „Królowej”. Szlak wiedzie przez Beskid, Liliowe, Skrajną i Pośrednią Turnię, Świnicką Przełęcz. Dotarcie zajmuj mi godzinę, po drodze jest wiele doskonałych punktów widokowych do zrobienia ciekawych kadrów. Po lewej doskonale widoczna Dolina Gąsienicowa z pięknie prezentującym się Kościelcem w centrum doliny. Po prawej już na terenie Słowacji Dolina Walentkowa i Wierchcicha. W oddali widoczny Krywań z charakterystycznym kształtem szczytu. Nie wchodzę na Świnice, następnym razem połączę ten wyjątkowy szczyt z wycieczką do Doliny Gąsienicowej. Wracam tym samym szlakiem w kierunku Kasprowego.
CZYTAJ TAKŻE:
- „Połączenie fotografii i podróży daje mi oddech...” - wywiad z Sebastianem Żebrowskim z Tatras Adventures)
- Prosta podróż na jednym bilecie. Wiemy jak odkryć Szwajcarię ze Swiss Travel Pass!
- Dzikie Trójmiasto, czyli dlaczego powrót z pracy potrafi zająć czasem ponad 2-3 godziny
- 10 zasad dobrych zdjęć z podróży smartfonem (dla niechętnych amatorów)
Powrót do schroniska
- Ciekawą alternatywą powrotu jest zejście do Kuźnic przez Kalatówki. Kieruję się na Przełęcz pod Kopą Kondracką. Prosty, widokowy szlak prowadzi w kierunku Kopy Kondrackiej. Po prawej otwiera się krajobraz na Dolinę Goryczkową. W towarzystwie widoku na Giewont docieram do przełęczy, skręcam w prawo. Po godzinie melduję się przed schroniskiem na Hali Kondratowej. Zostaje 50 min spokojnego marszu by osiągnąć cel i zrobić przerwę w Schronisku Hotelu Górskim Kalatówki. Patrzę w górę gdzie byłem całkiem nie tak dawno. Wagoniki kolejki zawieszone na linach szybko zmierzają w kierunku Kasprowego Wierchu. Zamawiam obiad, delektuję się widokami. Na pewno tutaj wrócę w czasie rozkwitu krokusów. Oczami wyobraźni widzę dywan kwiatów, a w tle wznoszący się Kasprowy. Orientacyjny czas przejścia to około 4:00 godziny.
Kilka słów o kompozycji
Temat jest bardzo złożony, lecz opierając się na prostych zasadach i naszej wyobraźni możemy wspomniane wzmianki zastosować już teraz fotografując aparatem lub telefonem:
- Złoty podział składa się z 4 linii, a w miejscu ich przecięcia powstają mocne punkty, w których umieszczamy „ważny” element zdjęcia. Nasz mózg czyta elementy siatki, jako harmonijne linie, przyjemne dla oka.
- Linia horyzontu w fotografii mniej świadomej często dzieli zdjęcie na połowę. Spróbuj zastosować zasadę trójpodziału, umieszczając linię horyzontu w 1/3 lub 2/3 kadru. Zabieg ten zrównoważy układ elementów na fotografii.
- Linie wiodące, wprowadzające w centrum lub do ważnego element kadru często umieszczonego w mocnym punkcie kadru. Linie mają za zadanie prowadzić wzrok po fotografii. Prowadzą do głównego tematu zdjęcia. Nadają dynamiki oraz budują perspektywę. Opierając budowę kadru o linie tworzymy nastój fotografii.
- Prosty horyzont to podstawa, odpuszczając tą zasadę stajemy się twórcami niechlujnej fotografii.
- W fotografii górskiej często jest wykorzystywane zjawisko skali. Mała sylwetka człowieka na tle ogromu gór, urwiska, ściany, wodospadu jest często spotykana w tego typu fotografii. Efekt ten wzmacnia odbiór ogromu gór.
- Symetria jest zjawiskiem, które wprowadza ład, porządek i spokój w fotografii.
- Zmiana perspektywy z punktu naszego naturalnego wzroku. Umieszczając aparat nisko nad ziemią lub wyżej niż lina naszego wzroku w pozycji stojącej wprowadzi urozmaicenie, zdjęcia stają się bardziej interesujące.
Dobrych kadrów, pięknego światła i doskonałej zabawy przy fotografii w każdym miejscu!
