Strzeliste szczyty, zielone doliny, krystaliczne jeziora i wysokie wzgórza to krajobraz, którym zachwycają Dolomity. To idealne miejsce do pieszych wędrówek, ale też wspinaczki wysokogórskiej. Każdy miłośnik gór znajdzie coś dla siebie i spędzi aktywnie czas blisko natury.
Dlaczego warto wybrać się w Dolomity?
Pasmo Dolomitów rozciąga się między dolinami Val Rendena na zachodzie, Piawa na wschodzie, aż do Val Pusteria na północy. Najwyższe wzniesienie to licząca 3342 m n.p.m. Punta Penia. Inne szczyty osiągają ponad 2 tys. metrów. Przez region włoskich Dolomitów przebiegają dwa główne szlaki: Panorama Trek i Dolomitu Brenta Trek. Szlaki te różnią się długością i poziomem trudności, na niektóre można wjechać kolejką górską, a inne są długodystansowe i wymagają nawet tygodnia do ich pokonania. Nie zapominamy też o via ferratach (żelazne drogi), jeśli potrzebujemy jeszcze większych wyzwań.
W Dolomity łatwo dotrzeć z pobliskich włoskich miast: Bergamo, Mediolanu czy Wenecji. Potem pociągiem można dojechać do miejscowości Dobbiaco albo Calzalo di Cadore (jeśli nie jedzie się samochodem). Następnie można wybrać połączenie autobusem i dotrzeć do wybranych miejscowości górskich. Komunikacja jest naprawdę bardzo dobrze rozwinięta.
Kiedy najlepiej udać się w Dolomity?
Sezon letni na trekking w Dolomitach zaczyna się na początku czerwca i trwa do końca września. Natomiast w zimę, szczególnie południowy Tyrol jest znany ze wspaniałych tras narciarskich.
W Dolomitach z pewnością nie można się nudzić. To również nie tylko góry, ale też niesamowite jeziora i jedzenie. Na wielu blogach podróżniczych można znaleźć listę „must have” – co warto zrobić m.in. popływać drewnianą łódką po jeziorze Lago di Braies, pogłaskać krowę na Alpe di Siusi czy zachwycić się zachodem słońca w Dolinie Val di Funes.
Dolomity pełne możliwości – szlaki długodystansowe, via ferraty i nie tylko
Entuzjasta gór ma wiele przed sobą do wyboru, zaczynając od krótkich jednodniowych wycieczek, po szlaki długodystansowe i via ferraty, jeśli poszukuje się większych wyzwań.
Jednym z symboli Dolomitów jest masyw górski w Dolomiti di Sesto, który składa się z trzech głównych szczytów Tre Cime (Trzy Szczyty): Cima Ovest (2,973 m n.p.m.), Cima Grande (2,999 m n.p.m.) i Cima Piccola (2,857 m n.p.m.). Szczyty te porównywane są do wież, twierdz czy katedr stojących na straży włoskich Dolomitów. Trekking szlakiem Tre Cime di Lavaredo zajmuje od 4 do 5 godzin i teren jest praktycznie płaski. Trasa liczy 12 km i pozwala dosłownie obejść masyw dookoła. Na spacer można wybrać się również z dziećmi pieskami.
Szlaki długodystansowe uważane za najbardziej spektakularne pod względem widoków, we włoskich Dolomitach są dwa. Alta Via 1 liczy 120 km i jej przejście zajmuje około 8 do 10 dni. Natomiast Alta Via 2 jest nieco dłuższa (liczy 160 km) i na przejście trzeba poświęcić więcej niż dwa tygodnie.
Alta Via 1 (AV1) przebiega obok pięknych masywów skalnych, jak Monte Pelmo czy Monte Civetta. W otoczeniu ich pionowych ścian położone są klimatyczne schroniska. Najwyższe z nich znajduje się na wysokości 2752 m - Rifugio Lagazuoi. Trasa szlaku Alta Via 1 jak wskazuje nazwa (alta - wysoka) przebiega głównie na dużych wysokościach, a jej podłoże to przede wszystkim skały i kamienne rumowiska, rzadziej leśne ścieżki. Jednak przejście szlaku w nieco dłuższym czasie (8-10 dni) możliwe jest nawet dla przeciętnego wędrowca.
Jako autorki tekstu polecamy bardzo ten szlak, ponieważ w sierpniu w ramach AV1 realizowałyśmy projekt "VIA. Let’s Dolomite", który łączyłyśmy z celem charytatywnym – wsparciem Fundacji Wandalistki. Fundacja Wandalistki wspiera profesjonalistki w realizacji ambitnych górskich i wspinaczkowych projektów, oraz amatorki stawiające swoje pierwsze kroki w górach. Patronką Fundacji jest Wanda Rutkiewicz - pierwsza osoba z Polski i pierwsza kobieta na świecie, która zdobyła K2 oraz prekursorka polskiego himalaizmu kobiecego. Na naszych kontach mediów społecznościowych możecie zobaczyć nasze relacje z górskiej wędrówki (Montavantura i Earthlliing). Poniżej nasza krótka relacja:
Ciężko opisać słowami widoki, przestrzeń, potęgę gór oraz bliskość natury, których doświadczałyśmy każdego dnia. Krajobraz Dolomitów to przede wszystkim dramatyczne surowe formacje skalne oraz monumentalne pionowe ściany, ale także bezkresne morza gór oraz zieloność pełna trawiastych pagórów. Szlak przebiega obok wspaniałych masywów skalnych, jak Monte Pelmo czy Monte Civetta, które oczarowują i hipnotyzują swoim pięknem i monumentalnością. W otoczeniu ich pionowych ścian położone są klimatyczne schroniska, w których da się odczuć żywego ducha wspinaczki górskiej. Najwyższe z nich znajduje się na wysokości 2752 m - Rifugio Lagazuoi. Największą trudnością podczas naszej wędrówki okazała się pogoda - przez ostatnie 2 dni na szlaku towarzyszyły nam burze - co na otwartej przestrzeni powyżej 2000 m jest dość niebezpieczne. Na szczęście udało nam się korzystać z okienek pogodowych, a trudy wędrówki każdego dnia były wynagradzane przez pyszne włoskie jedzonko oraz kawę! Przechodząc ten szlak chciałyśmy dać przykład górskiej samodzielności i zaradności kobiet - wartościom promowanym przez Fundację Wandalistki - na rzecz, której zorganizowana była nasza wyprawa. Potem był czas na wspominanie, odpoczynek i dolce far niente.
Jak się przygotować na wypad w Dolomity?
Oczywiście przed wyruszeniem na szlak należy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu. Po pierwsze warto zadbać odpowiednie wyposażenie i ekwipunek, zapoznać się z trasą i dokładnie zaplanować przejście. Po drugie ważne jest posiadanie doświadczenia w górach oraz niewątpliwie kondycja fizyczna. Po trzecie, jeśli nie planuje się nie spania w namiocie (które de facto jest nielegalne) warto wcześniej zarezerwować miejsce w schronisku górskim (rifugio). Warto też nauczyć się kilku słów w języku włoskim, bo często można widzieć na tablicach informacyjnych, chociaż większość jest też w języku angielskim. Są to np. valle – dolina, cima – szczyt, monte – góra, passo – przełęcz i rifugio – schronisko. Ponadto na szlakach wita się zazwyczaj: allo allo, ciao, salve i salute.
Szukasz jeszcze większych wrażeń? Via ferraty to specjalne szlaki w górach wyposażone przede wszystkim w linę asekuracyjną, a czasami też w metalowe szczeble i drabinki.
W okolicy Cortiny d’Ampezzo wytyczono ich kilkadziesiąt i różnią się stopniem trudności. Wybierając ferratę, warto przeczytać jej opis. Do nietrudnych wystarczy kondycja taka, jaką mamy, żeby pójść na trekking w góry. Przy bardziej stromych podejściach lub zejściach dobrze jest mieć umiejętności wspinaczkowe. Trzeba też pamiętać o odpowiednim sprzęcie, jak m.in. kasku, lonży i uprzęży.
CZYTAJ TAKŻE:
Dolce vita i dolce far niente, czyli góry po włosku
Dolomity to naprawdę piękne góry. Podczas wędrówki można poczuć, że jest się bardzo blisko gór, bo szlaki rozciągają się wokół masywów. Z pewnością warto wybrać się i poczuć również klimat Włoch – pysznego jedzenia, kultury picia kawy i spokojnego, a zarazem szalonego charakteru Włochów.
