Bushcraft nazywany jest survivalem dla wytrwałych, ponieważ w języku polskim trudno znaleźć dobry odpowiednik dla tego słowa. Powstało z połączenia dwóch angielskich słów, a dokładnie „bush”, czyli krzak, gąszcz lub krzew, oraz „craft”, czyli rzemiosło, kunszt lub rękodzieło. W wolnym tłumaczeniu można zatem określić „bushcraft” jako sztukę przetrwania w gąszczu przyrody. Skąd się wywodzi ten ekscentryczny sposób na życie? I jak odpowiednio przygotować się na tego typu survival?
Krótka historia bushcraftu
Choć bushcraft nie jest „sportem” całkowicie nowym, to w Europie zaczął być naprawdę popularny dopiero w ostatnich latach. Na naszym kontynencie rozsławił go dziennikarz i prawdziwy znawca przedmiotu - Reymond Paul Mears. Poczynając od roku 1994, wyprodukował kilkanaście serii programów telewizyjnych ukazujących istotę bushcraftu i survivalu. Nie zmienia to jednak faktu, że za „ojca” tej niezwykłej dyscypliny uważa się Morsa Kochańskiego - potomka polskich imigrantów z Kanady. Kochański wydał wiele książek i poradników na temat technik przetrwania, jednak żadna z nich nie została przetłumaczona na język polski, przez co jest to postać mało znana w naszym kraju. Prekursor bushcraftu swoją wiedzą na temat przetrwania w „dziczy” dzielił się przez lata zarówno z cywilami, jak i żołnierzami armii Stanów Zjednoczonych, Kanady, Wielkiej Brytanii czy Szwecji.
Na czym dokładnie polega bushcraft?
Bushcraftem określa się zarówno sztukę przetrwania w trudnych warunkach, jak i umiejętność długiego (często wielomiesięcznego) bytowania w dziczy - czyli na gęsto zalesionym terenie, z dala od cywilizacji i skupisk ludzi. Bushcraft ma na celu przygotowanie nas do radzenia sobie w najbardziej nieprzewidywalnych warunkach życia, w których zostalibyśmy pozbawieni wszystkich współczesnych udogodnień. To m.in. umiejętność stworzenia sobie schronienia, zdobycia pożywienia, rozpalenia ogniska czy uzdatnienia wody. Do pomocy możemy wykorzystać najprostsze narzędzia typu: młotek, siekierę, nóż, łopatę czy krzesiwo oraz wszystko, co daje natura.
W bushcrafcie bardzo ważną kwestią jest nie tylko bliski kontakt z naturą, lecz także jej ochrona. Istnieje też zasada, że im bardziej spartańskie warunki i prymitywne narzędzia, tym lepiej. Bo bushcraft to nie tyle sposób, ile pewna filozofia życia.
Czym różni się bushcraft od survivalu?
Można powiedzieć, że bushcraft jest bardziej surową odmianą survivalu. Bushcraft to życie w jak najbardziej prymitywnych warunkach i radzenie sobie poprzez korzystanie z dóbr natury. Klasyczni bushcrafterzy, w odróżnieniu od survivalowców, nie zabierają do lasu namiotu, śpiwora, lampy, przenośnej kuchenki czy jedzenia, ale samodzielnie budują sobie schronienie i polową kuchnię, a żywić się starają darami przyrody. Nazywając zatem survival szkołą przetrwania, bushcraft możemy określić jako walkę o przetrwanie.
CZYTAJ TAKŻE:
- Sen na szlaku i na dziko: namioty, hamaki, tarpy, płachty biwakowe. Bushcraft a bezpieczne nocowanie w terenie
- Co to jest liofilizacja i jak wybrać najlepszą żywność liofilizowaną na szlak?
- Suszona wołowina: pyszna i pożywna przekąska idealna na górskie wędrówki
- Jak rozpoznać gwałtowną zmianę pogody?
Jaki sprzęt turystyczny na bushcraft lub survival?
Zainteresowała Cię tematyka bushcraftu lub survivalu? Zobacz, jaki sprzęt turystyczny i akcesoria warto zabrać ze sobą, aby ułatwić sobie przetrwanie w dziczy.
- Krzesiwo zapalarka - umożliwia rozpalenie ogniska w każdych warunkach.
- Scyzoryk (np. Victorinox) - mały i poręczny scyzoryk z wieloma funkcjami sprawdzi się w najbardziej ekstremalnych sytuacjach - obowiązkowy sprzęt dla każdego miłośnika bushcraftu.
- Kompas - nie pozwoli Ci się zgubić nawet po zmierzchu.
- Butelka z filtrem do uzdatniania wody pitnej - umożliwi picie wody z ujęć powierzchniowych - potoków, strumieni, jezior...
- Środek na insekty - pozwoli przetrwać noc nawet na bagnie nawiedzonym przez komary
- Poncho przeciwdeszczowe, które pomoże Ci przetrwać deszczowy dzień w lesie.
